- ’S morgens stond ik vroeg op om even te tekenen voor mijn portfolio. Ach, wat maakte het toch uit. Die Buster Clavell was waarschijnlijk toch niet aanwezig. Ik zou mailtjes krijgen met klussen en waar ik die zoal uit moest voeren. Dat kon in de hippe salon, de oude salon maar ook bij mensen thuis, dus ik wilde maar goed voorbereid zijn.
Het uniform dat ik aan moest was echt ronduit SPUUGLELIJK. Alles zwart, mijn haar moest opgestoken, lelijk dus, en ik moest van die grote zwarte ringen in, waarvan ik gezworen had om nooit te dragen. Spuuglelijk was het, spuuglelijk.
Ik ging gelijk, geïnspireerd door mijn lelijke uniform, nieuwe kleding ontwerpen. Ik tekende soms iets en dan zag ik pas wat ik getekend had toen de tekening klaar was. Hier was ik duidelijk bezig met een elegante trenchcoat. Hoewel ik op dit moment echt eventjes haat had aan de stijlbusiness wist ik dat ik hoe verder ik kwam hoe leuker de baan werd. Ik wist ook dat mijn werk altijd gewaardeerd zou worden. Toevallig was mijn overgrootmoeder Jane van Houten, een beroemde popster met haar band The Kisses, en dus was mijn oma hartstikke beroemd, mijn moeder kende natuurlijk iedereen en was hartstikke bekend om haar beroemdheid en ik kende ook gewoon tamelijk veel mensen en door mijn ouders was ik hartstikke beroemd.
‘Wat nou als ze me uitlachen? Ik zie er echt belachelijk uit! Straks vinden de mensen me niks of nemen ze me niet serieus! Ik ben daar eigenlijk best bang voor,’ vertelde ik Jake bezorgd. ‘Ze vinden je vast geweldig, iedereen vindt je geweldig. Ík vind je geweldig. Je hebt harstikke veel talent, en je kan iedereen helpen om mooi te zijn. Wees alleen niet zo eigenwijs als je altijd bent, dat verpest je kansen weer. Je bent gewoon geweldig en ik denk dat je straks hartstikke bekend en veelgevraagd zal zijn!’
Na die ‘preek’ kreeg ik nog een afscheidskus, en ik liep rustig naar de salon naast ons.
‘Ben jij Tamar?’ ‘Ja…’ ‘Leuk je te ontmoeten,’ zei de dikke tatoeëerder zonder enige emotie in zijn stem. ‘Daar staat je bureau met de klussen die je nog moet voltooien. Succes,’ zei hij. Ik wist niet dat mensen zo ongelooflijk eentonig konden zijn… Ik ging op mijn bureaustoel zijn en belde de eerste klant, Vita Alto. Ik ben eigenlijk hartstikke bang voor dat mens, maar ik wist dat zij superveel mensen zou vertellen over mijn stijltalent.
‘Hallo, mevrouw Alto. Wat kan ik voor u doen?’ vroeg ik beleefd, maar met een trillende ondertoon in mijn stem. ‘Alsjeblieft, noem me Vita. Ik wil graag dat je mijn slaapkleding verandert. Ik wil mijn bovenlichaam bedekt hoewel het niet te warm moet zijn, we wonen immers in Sunset Valley, niet? O, en het liefst iets wat me jonger laat lijken,’ zei deze echt rare vrouw met een kakaccent van hier tot Tokyo. Ik kon hier dus echt niks mee, ik pakte het minst sexy maar niet te warme setje wat ik kon vinden en vertelde haar dat ik dacht dat dat haar wel zou bevallen.
‘Geweldig! Top! Sexy, maar niet te! Ik zie er geweldig uit!’ Ze likte haar vinger en zette hem op haar kont, ja serieus, en deed een tsss-geluidje. Ze is echt gek. ‘Ik ga iedereen over je vertellen. Je wordt de beste styliste in SV! Zeker weten. Meis, je hebt talent.’ Dat maakte al heel wat goed… Ik glimlachte naar haar. ‘Ik ben blij dat je het leuk vind, Vita!’ zei ik, al net zo gek klinkend als dat rare mens. Ze vertrok in euforie. ‘Geweldig gewoon, geweldig!’ hoorde je haar nog doorrazen toen ze de salon uitliep. ‘Geloof me, iedereen vindt haar irritant,’ wist meneer eentonig me te vertellen.
Daarna moest ik naar Busters Salon, ja inderdaad, Buster Clavell. Ik mocht die gast niet! Echt niet! Ik moest een vrouw helpen met haar make-up. Snel stapte ik in mijn auto, hopend dat ik nog iets leuks in die stapel van gekke klussen zou vinden nadat ik met deze klaar was.
Het liefst had ik deze arme vrouw helemaal omgestijld, maar dat mocht nu eenmaal niet. Ik moest het houden bij haar make-up. Ik wist echt niet wat ik moest doen dus ik gaf haar de zakenvrouwenlook, licht opgemaakt maar de lippen springen eruit. Ik had ergens gewoon het gevoel dat deze vrouw dat heel leuk zou vinden. En dat vond ze.
‘O, wow, ik ben weer helemaal jong! Ben ik dat?’ ‘Ja, dat bent u,’ zei ik lachend, niet wetend waar al die blijdschap vandaan kwam. ‘Je bent geweldig. Echt waar, ik kwam Vita vandaag tegen en ik zei dat ze vast overdreef toen ze je geweldig en top noemde, maar ze heeft geen woord teveel gezegd. Geweldig!’ Stralend liep ze de deur uit en ik hoorde haar aan Buster vertellen hoe goed zijn nieuwe aanwinst was. Ik was hartstikke blij om het hem ingewreven te horen worden. Geweldig! Top, haha!
‘Meneer Clavell.’ ‘Tamar van Houten. Je bent al een fenomeen na je eerste 2 klussen. Hoe doe je het toch? Ik wil je in elk geval een dubbele promotie aanbieden, omdat ik bang ben dat ik je anders morgen tot mijn baas zal moeten promoveren!’ lachte deze vampier waar ik tot voor kort een gigantische hekel aan had. Snel daarna ging ik naar huis. Ik was te moe voor nog een klus en ging dus gewoon lekker naar Jake.
-‘Jaaaake! Jaaaake! Ik heb een dubbele promotie! Is dat niet geweldig? Ze vonden me geweldig! Je had gelijk,’ zei ik blij. Ik vond Buster ineens veel aardiger. Ik snapte niet waarom hij zo niet zo hard als ik werkte, maar die promotie maakte alles beter! Ik had me echt gigantisch aangesteld.
Jake keek mijn kant op. Damn! Is dat mí’jn meisje, dacht Jake. Hij bofte maar met mij, volgens hem dan, hè? ‘Lieverd, ik zei het toch? Ze hebben allemaal een kans gehad om te zien hoe geweldig je bent! Waarschijnlijk heb je morgen nóg een promotie, joh.’ ‘Wat maak je?’ vroeg ik Jake nieuwsgierig, ik rook weer eens een van Jake’s onweerstaanbare gerechten. ‘Pasta Carbonara. Ruikt het lekker?’ ‘Heerlijk,’ zei ik glimlachend.
‘Mijn eerste klant was echt gek. Ze vond mijn outfit zo mooi dat ze een vinger op haar kont zette en ‘tssss’ zei. Ze is echt gek!’ lachte ik, mijn hoofd schuddend. ‘Wie was het eigenlijk?’ ‘Vita Alto’.
‘Lieverd, je had die klus niet hoeven nemen. Sinds wanneer geeft Vita Alto om haar uiterlijk?’ ‘Sinds haar man haar wil verlaten. Als ze er dan beter uitziet dan vindt haar man haar misschien nog de moeite waard. Ik weet het ook niet.’ Jake vond Vita maar niets. Ze had wel eens op puppy’s gespuugd, hoewel die eigenlijk bijna niet in SV voorkomen. Ze is gemeen, gek en rijk. Maar ach, ze bracht Tamars reputatie weer omhoog, dus eigenlijk was ze toch niet zo slecht.
UPDATE! (MEGALANG)
Jake keek die avond naar een baan bij de brandweer. Het leek hem heel leuk om iets te doen en natuurlijk is de brandweer echt een jongensdroom. Ik vertelde hem dat hij het gewoon moest doen. Anders verveelde hij zich toch alleen maar.
Ik besloot te gaan schilderen. Ik had al heel wat vaardigheden opgebouwd met mijn ontwerptafel, maar ik wilde ook een keer schilderen. Het leek me gewoon leuk. Ik kocht een palet om te mengen en ik kocht verf. Ik had uiteindelijk geen idee wat ik wilde schilderen, dus begon ik gewoon aan een typisch strand.
Jake moest een goede atletische vaardigheid hebben, en die had hij nog niet echt, dus ging hij maar aan de slag op de loopband. De eerste keer ging het niet geweldig. Hij ging gelijk op zijn gezicht, haha. Ik moest wel lachen toen ik hem zo verloren op de loopband zag liggen. Ik gaf hem een kus, deed zijn jasje goed en duwde hem de loopband weer op.
Ik ging na mijn schilderij weer verder ontwerpen. Ik deed hier altijd echt heel lang over. Echt, ik kon de zon zien opgaan. Ik ging van donker naar rode lucht naar licht.
Jake was helemaal gestrest voor zijn eerste werkdag. Ik lachte en gaf hem een zoen. 'Succes, lieverd, je doet ze vast versteld staan'.
Mijn nieuwe uniform beviel me veel beter dan het oude. Ik zag er professioneler uit en mijn baan werd ook leuker. Ik kon nu ook bij mensen thuis mijn werk doen. Dus reed ik gelijk toen het kon naar een van mijn klanten, Dustin Langerak.
‘Hoi, meneer Langerak. Wat kan ik voor u doen,’ vroeg ik Dustin beleefd. ‘Jij, moppie, ken me hillemoal omtoveren,’ zei Dustin met een gigantisch, boers accent. ‘Nou, dan bent u bij de juiste,’ zei ik lachend. ‘Hmmm, brede lippen, platte neus, hmmm, brede schouders, mannelijke zandloper, hmmm. Ja, daar kan ik wel wat mee,’ zei ik na lang nadenkend mompelen met mijn vingers op mijn kin. ‘Voor welke look ga je?’ ‘Zakelijk, professioneel, maar nog steeds wel een speelse twist erin,’ zei Dustin, en zijn accent was gelijk veranderd in een kakaccent.
Dustin ging bijna uit zijn dak toen hij zijn ‘supermegavette smoking’ zag. Hij wilde hem gelijk aan om hem daarna op te kunnen hangen. Ik gaf hem de smoking en hij was me echt heel dankbaar. Hij likte zijn vinger en zette hem op zijn kont. ‘Tsssss,’ deed hij. Wat is er mis met de mensen hier? Allemaal doen ze zo raar. Ach, wat kan het me eigenlijk schelen, ik heb mijn lol gehad.
Jake’s baan beviel hem echt, echt, echt niet. Ik wist dat hij het haatte om alleen gelaten te worden. ‘Jakie, dit kan je wel alleen aan, jochie’ lachte één van zijn mannelijke collega’s. ‘Maar wat nou als…’ ‘Niks te maren, gewoon gaan. Stel je niet aan. Haha, dat rijmt!’ schreeuwde de man lachend naar zijn collega’s. Jake had er nu al geen zin meer in.
Dus stond Jake er helemaal alleen voor. Hij wist niet eens hoe alles werkte. Hij liep naar binnen met een brandblusser. Jake dacht: ‘O, man, dit overkomt mij weer. Nou, de eerste klus is gelijk de laatste. Ik ga gewoon een bestseller schrijven. Dat kan ik véél beter!’ Nu weten we dus wat Jake écht wil doen: schrijven. Na de brand geblust te hebben nam Jake ontslag. Hij wilde zijn promotie voor zijn geweldige werk niet eens aannemen.
Cornelia. Een mooie volslanke vrouw. Ik moest haar stijlen en dat deed ik. Ik gaf haar een volwassen look die haar er glamoureus uit liet zien. Ze wist nog niets van de vingerlik-trend dus deed ze het niet. Ik wilde haar wel omhelzen. Eindelijk iemand die normaal doet. Maar ik deed normaal en maakte een geweldige foto voor mijn portfolio zodat iedereen mijn talent kon zien.
Ik merkte dat zo’n vrouw met de hele tijd achtervolgde, maar ik wilde het niet tegen Jake zeggen, die zou dan helemaal paranoïde worden en ergens anders gaan wonen of zoiets. Oké, misschien overdrijf ík nu, maar die Anne Liedje (de vrouw) is echt raar. Volgens mij is ze een paparazzo die een scoop over ‘de megahype Tamake’ zocht.
De volgende opdracht was bij Leighton Sekemoto. Een superknappe jongen, nou ja, die zat verstopt onder spuuglelijke kleding en een punkkapsel. Ik vond dat het mijn plicht was om hem aantrekkelijk(er) te maken.
Ik hoef zeker niet uit te leggen wat hij er van vond? Ik was blij dat hij het leuk vond. Deze vette vampier had helemaal door hoe hij een meisje moest vangen. Dankzij mij. Ik maakte een te gekke foto van het resultaat en ik gaf hem er een kopie van. Hij gaf me een kus op mijn wang en hoewel hij harstikke knap was veegde ik mijn wang af. ‘Leighton, ik ben verloofd’. ‘O. Nou uhm, sorry, ik wist dat niet. Ik had het moeten weten, zo’n mooie meid moet ook wel bezet zijn.’ Ik vertrok blozend en zwaaide nog eventjes. Ik hoopte dat hij doorhad dat hij in de ‘friendzone’ zat. Ik reed snel naar Jake. Ik was best geschrokken van Leightons actie maar Jake (of die Anne Liedje) hoefde het niet te weten.
‘Hee, lekker ding. Hoe was je dag vandaag?’ vroeg Jake zwoel. ‘Geweldig,’ zei ik met mijn gedachten bij Leightons actie. ‘Ik heb je echt heel erg gemist vandaag. Ik kan gewoon niet zonder je,’ zei Jake lief. ‘Ik ook niet zonder jou, ik moest de hele tijd aan je denken,’ antwoordde ik met mijn gedachten in de perfecte olijfkleurige ogen van mijn lieve verloofde. Jake bracht zijn hoofd naar het mijne terwijl hij zijn hoofd licht draaide en zijn ogen sloot. Ik deed hetzelfde.
Op precies het perfecte moment raakten onze lippen elkaar. Ik kuste Jake en voelde me weer zoals die eerste avond. Perfect. Jake en ik, wij hoorden gewoon bij elkaar. Ik kon hem bijna niet loslaten. Maar heel rustig vonden onze handen elkaar en verstrengelden in elkaar. Jakes lippen voelden ongelooflijk zacht aan. Hoewel ik Jake al vaak gekust had voelde elke zoen weer alsof het de eerste kus is. Ik hield onvoorstelbaar veel van Jake *slijm* ik weet het, maar het is gewoon zo.
Ik keek in Jakes ogen. ‘Zullen we naar de slaapkamer gaan?’ vroeg Jake. ‘Ik dacht dat je het me nooit zo vragen,’ antwoordde ik met puppyogen. Hand-in-hand liepen we naar de logeerkamer, die we toch fijner vonden voor de leuke dingen zoals uhm… Verlovingen, kussengevechten en natuurlijk dat ene, je weet wat ik bedoel. De slaapkamer gebruikten we meer om te werken, te slapen en om in na te denken. We liepen in elk geval lachend naar de kamer. Ik wist alleen één ding niet en dat was dat Anne Liedje alles zag en veel fotografeerde om er een sappig verhaal van te maken.
DOOR JAKES OGEN:
De volgende dag opende ik de computer die op de tafel in de gang stond om heerlijk te kunnen schrijven. Ik klikte op het plaatje van mijn account en kreeg een melding dat ik een mailtje had. Ik mailde niet vaak maar als ik mailde dan was het met Brandon. Deze was ook van hem dus opende ik gelijk. Wat ik las?
Hé Jakie, ik heb vanmorgen dit artikel in de krant gezien en wilde dat je wist wat er stond. Mevr. Liedje heeft het geschreven dus het is waarschijnlijk niet waar maar toch. Lees het maar.
De volgende dag opende ik de computer die op de tafel in de gang stond om heerlijk te kunnen schrijven. Ik klikte op het plaatje van mijn account en kreeg een melding dat ik een mailtje had. Ik mailde niet vaak maar als ik mailde dan was het met Brandon. Deze was ook van hem dus opende ik gelijk. Wat ik las?
Hé Jakie, ik heb vanmorgen dit artikel in de krant gezien en wilde dat je wist wat er stond. Mevr. Liedje heeft het geschreven dus het is waarschijnlijk niet waar maar toch. Lees het maar.
Tamar van Houten bedriegt Jake Louis? Vorige week was Tamar de halve dag bij Dustin Langerak te vinden en gisteren was ze bij de begeerde vrijgezel Leighton Sekemoto. Hij was wel érg blij met haar werk. Na haar een liefdevolle kus op de wang te bezorgen ging Tamar met het naar huis. *FOTO VAN TAMAR DIE HET HUIS VERLAAT* Eenmaal thuis had ze het weer gezellig met haar verloofde Jake die blijkbaar van niets wist. Aan de grote hoeveelheid anticonceptiepillen en condooms te zien is voor Tamar de verbinding van een baby nog iets te veel. Kunnen we een sappige break-up verwachten of zullen ze gewoon trouwen en prachtige kinderen krijgen? Door Anne Liedje.
- WAAAAAAT? Ik schrok me helemaal te pletter. Ik hield veel van Tamar, maar die aannames, daar zat wel wat in. En Tamar is een mooie meid, daar kon niemand tegenop. Geschrokken keek ik op Tamars account. Daar trof ik een gevulde mailbox aan. De twee bovenste mails leken me het interessantst. De eerste was van Dustin Langerak. Hij was boos en dacht dat Tamar dit veroorzaakt had om hem zakelijk te ruïneren. Gelukkig bleek hieruit dat Tamar koffie had gedronken met zijn vrouw. Leighton stuurde haar een verontschuldigend mailtje voor de ongepaste kus. Ook zei hij dat hij Tamars trouw aan haar verloofde erg bewonderde. Wow, Tamar was eigenlijk de beste vriendin ooit! Nou, ik heb mijn lesje wel geleerd. EINDE DOOR JAKES OGEN
Ik wilde mijn trouwjurk passen, maar eigenlijk ging ik hem nog een keer kopen in het wit, en ik ging andere details aanpassen, maar ik wist dat ik dat aan ging doen. Ik keek in de spiegel en voelde me net een prinses. Een prachtige prinses. Met teveel eyeliner, dat dan weer wel… Ik draaide het slot van de deur dicht. Ik kon Jake mijn jurk nog niet laten zien. Ik had me voorgenomen om hem te vertellen over wat Leighton had gedaan. Ik wilde hem geen pijn doen, maar ik wilde het ook niet verbergen dus ging ik het doen. Toen ik het aan hem wilde vertellen zei hij: ‘Ik weet het en ik houd van je. Ik laat je nooit meer gaan. Het was echt jouw schuld niet. Je kon er niets aan doen. Zeg maar niets’. Overrompeld kuste ik hem en ik ging weer verder.
‘Ja, morgenavond. Ja inderdaad. Je bent mijn broer! Kom gewoon. Je weet dat je alles af kan zeggen. Doe het gewoon.’ ‘Ja, hallo. Ik wilde graag dat jullie komen. Ja, jij én Liana. Het is mijn brúíloft! Zeg het af. Dank je wel. Brandon, je bent geweldig.’ ‘Hoi, Elise. Ik zou je graag willen uitnodigen voor mijn bruiloft. Morgen, ’s avonds. Dank je wel. Ja, ik weet het. Oké. Zie ik jou en Alex dan morgenavond? Mooi.’ Jake belde even rond om onze avondbruiloft bekend te maken. We nodigden best veel mensen uit en omdat we zo beroemd waren zouden er ook nog eens ongenodigde gasten komen. Ach, hoe meer zielen hoe meer vreugd.
‘Ik kan niet wachten,’ zei ik met een glimlach op mijn gezicht. Ik straalde. Hoe kon ik ook anders, mijn bruiloft was de dag erna. Ik moest vandaag nog werken maar morgen niet, dus zette ik mijn schouders eronder. Ik gaf Jake een soort afscheidszoen en ik kwam later terug.
Terwijl ik weg was begon Jake eens serieus te schrijven. Zijn eerste boek heette ‘Lentebries’. Het was een detective over een vrouwelijke inspectrice. Meer mocht ik er niet over weten, want anders kon ik het misschien doorvertellen en niemand mocht erover weten.
Mijn eerste slachtoffer was de moeder van, ja, hij bleef maar terugkomen, Leighton Sekemoto. Het kon me niet zo veel schelen. Ik dacht aan Jake en was blij dat hij Leighton niets aan had gedaan. Het zou heel erg leuk zijn voor Jake om vrienden met hem te kunnen worden. Jake en hij hebben dezelfde humor. O, en ze hebben precies hetzelfde type meisje, precies. Het zou het ook een stuk minder pijnlijk zijn, de hele ‘kus-op-wangsituatie’. Zijn moeder vond in elk geval dat ik haar de perfecte look had gegeven (terwijl ik nog niet eens wist wat ik moest doen met haar).
Ik moest eventjes naar de salon om mijn nieuwe uniform aan te doen, ik had namelijk een promotie gekregen, en daarna door naar een goede vriendin van mijn moeder, Fiona. Ze was een mooie vrouw maar ze zag er echt niet uit, dus veranderde ik haar kapsel en haar jurk. Ik nodigde haar gelijk uit voor mijn bruiloft.
