Die week gingen we op vakantie naar Frankrijk. Een lang weekend. De meisjes lieten we onder de hoede van Clementine. We vertrouwden haar wel.
De eerste dag gingen we naar de Nectarbrouwerij. Het zag er erg romantisch uit.
'Wat wil je meenemen, lieverd?' vroeg Alex.
'Nou, eigenlijk de duurste wijnen! De Nectar hier is echt verrukkelijk en als we genoeg wijnen meenemen, dan kunnen we in de kelder een wijnafdelinkje maken! Trouwens, ik wil ook eens van die miljoenenerfenis af,' grijnsde ik.
'Nou, eigenlijk de duurste wijnen! De Nectar hier is echt verrukkelijk en als we genoeg wijnen meenemen, dan kunnen we in de kelder een wijnafdelinkje maken! Trouwens, ik wil ook eens van die miljoenenerfenis af,' grijnsde ik.
'Ik vind het goed!' zei Alex.
'Ga jij het kopen, dan ga ik even rondkijken,' en Alex liep weg.
'Ga jij het kopen, dan ga ik even rondkijken,' en Alex liep weg.
Ik vroeg haar of we de voorraad mochten zien. Ze keek me onderzoekend aan. 'Bent u hier wel eens eerder geweest?' vroeg ze me. 'Nee, maar mijn oma wel een keer, volgens mij.' Antwoordde ik. 'Ik zal me wel vergist hebben...' mompelde ze.
We namen 5 flessen van elke wijn mee, zodat wij en onze kinderen later nog wel even doorkonden.
Die middag keek ik op het bord voor een avontuur. Het leek me erg leuk om eens een tombe te verkennen.
Nadat ik een avontuur had gevonden reed ik naar het centrum toe. Er was een man die met me probeerde te flirten. Toen ik vroeg wat zijn naam was kwam ik erachter dat hij toch echt de man was die ik moest hebben. Ik zuchtte en zei dat ik een man, uhm... een vriend had. Hij hield gelijk op.
'Ik moest op avontuur?', vroeg ik voorzichtig.
Na de instructies gekregen te hebben ging ik de tombe in. SPANNEND!!!
Na de instructies gekregen te hebben ging ik de tombe in. SPANNEND!!!
Ik liep de trap af, de tombe in. Ik had kriebels in mijn buik, hoewel mij verteld was dat er geen mummies in Champs les Sims waren.
Ik stond op panelen,
werkte bérgen stenen weg,
en opende sleutelsteenpanelen.
Die avond bestelde Alex kikkerbilletjes voor ons.
Het eten was verrukkelijk! We pasten goed bij de Franse keuken.
'Wat ga je doen
Hij pakte een doosje.
'Lieve Elise van Houten, wil jij mijn vrouw worden?'
'WOOOOOOOOOW' schreeuwde ik met mijn handen voor mijn mond.
'JA JA JA JA JA JA JA!'
De ring glinsterde in het licht van de ouderwetse straatlantaarns.
Alex zag er intens gelukkig uit. Was dit waarom hij de hele tijd zo lief deed, hij wilde me een aanzoek doen?
Ik knuffelde hem en we zoenden een tijdje. Ja, in het openbaar, ja.
'Er is niemand zo mooi en lief als jij, Elise,' fluisterde Alex terwijl hij mijn wang streelde.
'Je bent de liefste man op aarde, Alex!' zei ik tegen hem.
Update
Op een van de avonden ging ik met Tamar wandelen. We hadden gloednieuwe buggy's gekocht en ik wilde die van Tamar eens uittesten.
Verbaasd kijkend wees ze naar alles wat ze zag.
Terwijl ik weg was leerde Amy om te praten. Het ging niet gelijk goed, maar toch ging het uiteindelijk heel goed.
Daarna leerde ik de meiden om te lopen, en Tamar als laatste.
De tijd vliegt voorbij en de meiden zijn nu kinderen en geen peuters meer.
'En daar was Cora!' zei Alex.
Tamar viel bijna gelijk daarna in slaap. Alex is een geweldige vader. Hij geeft heel veel om de meiden.
Amy's slaapkamer (dat raam wilde ze zelf :P).
Liana was vroeg opgestaan om lekker in de tuin te spelen.
Het was de eerste schooldag voor de meisjes en Tamar was supervroeg opgestaan.
Ook Amy klom uit bed.
De meiden zijn prachtig. Amy heeft sprankelende blauwe ogen.
En Tamar is ook een beauty. Liana heb je al gezien :).
De meiden hebben een boomhut waarin ze prinsesje kunnen spelen. Liana is alvast de balkonscène aan het opvoeren,
En aan de andere kant heb je Amy die hetzelfde doet. Tamar zit binnen.
Liana en Amy zitten samen op de wipwap. Ze lachen en maken gewoon lol met elkaar. Eigenlijk zie ik hier weer het nadeel van een drieling: er is er altijd 1 alleen, en hier is dat meestal Tamar. Liana vindt het niet leuk dat ze bijna niets samen kunnen doen.
Tsja, Amy vindt het ook niet leuk dat ze niets met z'n drieën kunnen doen. Maar toch hebben ze hier de grootste lol.
De trouwerij komt eraan, en ik moet nog een vrijgezellenfeestje organiseren. Ik ga de liefste volwassen vrouwen die ik ken bellen en een geweldig feest geven.
Ik toets het nummer in en tril een beetje als ik de telefoon naar mijn oor breng. 'Met Annabella van Houten!' zegt een opgewekte stem door de telefoon. Oké, Elise, rustig blijven, het is je moeder maar! 'Hoi, mam!' ineens hoor ik mama haar adem inhouden. 'Lieverd! Ik heb je al zo lang niet gesproken! Hoe is het met je? En je kindje?' Tranen verschijnen in mijn ooghoeken en ineens gooi ik alles eruit. 'Mam, ik was boos op je omdat je niet normaal tegen me praten wilde.' 'Maar lieverd, we hadden erover kunnen praten!' 'Ja, mam dat weet ik. Maar nu bel ik je op om je te vragen of je op mijn vrijgezellenfeest wil komen,' zeg ik lachend.
'Oh! Wat spannend!' zegt mama. 'Wanneer gaan jullie trouwen?' 'Over 3 dagen. De voorbereidingen zijn in volle gang. En jij bent natuurlijk uitgenodigd!' vertel ik haar. Ze lacht en roept Clementine die nét 19 is. Dat wist ik niet, dus had ik haar niet uitgenodigd. 'Ja, mam, Clementine en Benjamin mogen ook komen.' Met Tyler is het trouwens weer uit, ben ik te weten gekomen.
Ik ben superblij dat ik weer normaal met mijn moeder kan praten! Ik heb haar heel erg gemist.
Ik ben superblij dat ik weer normaal met mijn moeder kan praten! Ik heb haar heel erg gemist.
Ondertussen is Tamar in een fee veranderd. De meiden hebben de grootste lol. Met z'n drieën.
Tamar heeft wel een grote fantasie, en die heb je nodig als je een kind bent.
In de (roze) kelder spelen Amy en